Soms vraag ik me af: wat is een beperking precies? Is een beperking hetzelfde als een handicap? Of is het een synoniem van begrenzing? Wil het hebben van een beperking zeggen dat je wordt begrensd? En zo ja, word je dan begrensd door jezelf of door de maatschappij? En hoe werkt dit allemaal voor autisme?
Als de term hoogbegaafdheid valt, zie je mensen vaak welwillend knikken, terwijl diezelfde mensen beginnen te fronsen als je vertelt dat je autisme hebt. Om hoogbegaafdheid hangt een aureool van succes door intelligentie, om autisme het idee van mislukking door uitval op sociaal gebied. Terwijl hoogbegaafdheid zoveel meer omvat dan alleen een hoog IQ en autisme ook talenten met zich meebrengt. ASS en HB: het lijken compleet andere werelden. Toch hebben deze twee begrippen meer gemeen dan je op het eerste gezicht zou zeggen.
Sinds Leo Kanner en Hans Asperger ieder op hun eigen manier de term autisme gebruikten voor kinderen die in zichzelf gekeerd gedrag vertoonden, zijn onderzoekers over de hele wereld voortdurend op zoek geweest naar de oorzaken van dit syndroom. In dit artikel sta ik stil bij een aantal van deze theorieën.
Een van de hardnekkigste vooroordelen over autisten is dat ze zich niet in kunnen leven in andere mensen. Dit beeld van de emotioneel koude autist is een erfenis van Leo Kanner, die beweerde dat autistische kinderen op andere mensen reageerden alsof ze een meubelstuk waren. Gelukkig is dat beeld de laatste jaren veranderd en wordt steeds duidelijker dat autisten eerder te veel voelen dan te weinig. Alleen uiten ze zich vaak niet even anders.
De afgelopen jaren heb ik gemerkt dat er de nodige verwarring bestaat over de relatie tussen autisme en hooggevoeligheid. In dit artikel beschrijf ik de overeenkomsten en verschillen tussen deze twee begrippen.
Steve Silberman heeft het begrip neurodiversiteit stevig op de kaart gezet met dit lijvige boek, waarin hij de geschiedenis van autisme beschrijft, van het autisme ver avant la lettre, tot het neurodiverse heden, met een pleidooi voor een toekomst waarin alle soorten breinen zich thuisvoelen.
Het korte antwoord: dat weten we niet. Een psychische conditie ontstaat tenslotte niet op het moment dat iemand er een naam aan geeft. Maar hoe zit het dan met naamgevers Kanner en Asperger, die 'toevallig' vrijwel tegelijkertijd aan weerszijden van de oceaan over autisme schreven? Of heeft dat toeval een andere naam?
Autisme wordt vier keer zo vaak gediagnosticeerd bij mannen dan bij vrouwen. Lange tijd dacht men dan ook dat autisme voornamelijk een mannelijke stoornis was. De laatste jaren vragen steeds meer mensen zich af of die statistieken wel kloppen en of veel vrouwen met autisme niet onder de radar blijven.
Met Anders denken heeft Marcia Goddard een interessant boek geschreven over de andere manier van denken van het autistische brein. Hierbij is goed te merken dat de schrijver geïnspireerd is door de neurodiversiteitsbeweging.
"Elk nadeel heb z'n voordeel," zei de grote filosoof van de Lage Landen, Johan Cruijff. Dat geldt niet alleen voor voetbal, maar ook voor autisme. Vaak hebben de struikelblokken van autisme dezelfde oorzaak als de talenten, wat maar weer eens bewijst dat niets alleen slecht of goed is in het leven. Daarom in dit artikel: 3 kwaliteiten van mensen met autisme.
Anders is ook normaal 